استحصال فلزات رنگین

 در ادامه ی خردایش و جدایش در فرآوری معدنی، کانی های فلزی موضوع استحصال فلزات هستند که در آن عناصر فلزی از فرم ترکیب شیمیایی خارج می شوند.
ترکیبات شیمیایی در واقع بیشتر مخلوط های پیچیده ای (سولفید ها، اکسید ها، کربنات ها، آرسنید ها و یا سیلیکات ها) هستند و استخراج فلزات از آنها ساده نیست. در نتیجه فرایند های قبلی می تواند روی جدایش عناصر فلزی از دیگر اجزاء ترکیب شیمیایی تاثیر زیادی داشته باشد. در واقع باید ترکیب به نوعی تغییر کند که کار کردن با آن آسان تر شود. به طور مثال تبدیل سولفید های فلزی به اکسید ها، سولفات ها، کلرید ها، همچنین تبدیل اکسید ها به سولفات ها یا کلرید ها و نیز تبدیل کربنات ها به اکسید ها از این نوع هستند. عملیات هایی که همه ی این کار ها را انجام می دهند را می توان به دو دسته پیرومتالورژی و هیدرومتالورژی تقسیم کرد.
پیرومتالورژی شامل فرایند های گرمایشی مثل تشویه و ذوب می شود. در تشویه ترکیبات درست زیر نقطه ذوب تبدیل به ترکیبات دیگری می شوند و در ذوب تمام سنگ معدن یا کنسانتره کاملا ذوب شده و به دو لایه ی مایع که یکی حاوی فلزات ارزشمند و دیگری مواد باطله می باشد، تقسیم می شود. هیدرومتالورژی اما شامل فرایند هایی همچون لیچینگ و الکترووینینگ می شود. در لیچینگ ترکیبات فلزی درون سنگ معدن توسط یک حلال به شکل انتخابی حل می شوند. در الکترووینینگ یون های فلزی توسط جریان عبوری از محلول روی یک الکترود رسوب داده می شوند.